Astrid Kraak
Hoi, ik ben Astrid en ik wil graag met je delen wat God voor mij betekent en hoe Hij mijn leven ten goede heeft veranderd.
Ik ben opgegroeid in een gebroken gezin en wist niet wat “een thuis” betekende. Onveiligheid, angst, verdriet, onzekerheid en eenzaamheid zijn woorden die mijn kindertijd en jeugd kenmerken.
Al voor mijn 10e jaar had ik last van ernstige depressies en angsten en ontwikkelde ik een eetstoornis. Op school werd ik jaren gepest, ik had geen vrienden. Na de middelbare school ben ik gaan studeren. Maar ondanks dat ik vrienden had, leuke dingen deed en m’n diploma haalde, bleven pijn en eenzaamheid aan mij knagen, voelde ik me minderwaardig, vond ik nergens rust.
Op mijn 26e werd ik zo depressief dat ik geen kracht meer kon vinden om eruit te komen. Ik wilde een eind aan mijn leven maken, zodat ik eindelijk rust zou hebben, bevrijd zou zijn van ondraaglijke pijn en eenzaamheid.
Ik werd opgenomen in een psychiatrische instelling waar ik toch weer wat hoop kreeg. Psychiaters en therapeuten vertelden me dat ze me konden helpen mijn jeugd te verwerken, een plek te geven, en mijn leven weer op de rit te krijgen. 16 jaar lang heb ik gevochten voor een beter leven. Jarenlang binnen de muren van verschillende psychiatrische ziekenhuizen en soms als ik een beetje opknapte had ik een eigen plek.
Maar telkens opnieuw kwamen de depressies terug, werd ik gekweld door angsten die me in alles belemmerden. Naast reguliere therapie ben ik ook al die jaren bij verschillende alternatieve therapeuten geweest (homeopaten, helderzienden etc.) Niks bracht blijvende verbetering.
Na 16 jaar vechten was ik zo moe en de hoop op een beter leven kwijt dat ik besloot dat ik euthanasie wilde. Rust. Vrede.
Op dat moment kwam ik iemand tegen die mij over Jezus vertelde. Over God, die voor het leven van elk mens een persoonlijk plan zou hebben.
Diep in mijn hart wist ik dat wat mij verteld werd waar was, maar tegelijk kon ik het eigenlijk niet geloven. Ik besloot dat ik het nog één keer zou proberen. Samen met God. Als dit ook op niets zou uitlopen kon ik alsnog een eind aan mijn leven maken.
Ik verhuisde naar een Christelijke therapeutische woonboerderij waar nog een paar andere mensen woonden die ook hulp nodig hadden.
Hier leerde ik bidden, Bijbel lezen. We kregen Bijbelstudie en individuele gesprekken. Maar misschien nóg belangrijker; ik kwam erachter dat God werkelijk van mij houdt. Dat ik voor Hem waardevol ben en ik leerde op Hem te vertrouwen, mijn hoop op Hem te vestigen.
Mijn twijfel begon te verdwijnen en voor het eerst in mijn leven had ik rust en vrede in mij hart. Ook de pijn die ik had over mijn verleden begon te verdwijnen. Wat een prachtig wonder!
Ik besloot mijn leven in Zijn hand te leggen, vergeving voor mijn zonden te vragen en mijn hart open te stellen voor Jezus Christus. Ik kwam tot bekering. De beste beslissing die ik ooit genomen heb. God leerde mij te vergeven, mijn verleden werkelijk achter me te laten en me te richten op de toekomst. Te leven met en voor Hem.
Iets wat ik zonder God nooit had gekund. Hij heeft letterlijk en figuurlijk mijn leven gered!
Dank U Heer, voor dit geschenk en dank U dat ik dit mag delen en door geven.
Astrid
Patrick Verplak
Patrick Verplak vertelt in het EO-programma 'De Verandering' hoe hij tien jaar geleden door een duik vanaf een rots in Portugal zijn nek brak, en verlamd raakte. In het revalidatiecentrum werd hij een paar keer door christenen aangesproken, en uiteindelijk ging hij een keer mee naar de kerk. Daar kwam hij radicaal tot geloof.
Tegenwoordig is hij voorganger van onze Nijmegenkerk, vanuit zijn rolstoel. Andries Knevel gaat in deze terugblik met hem de dijk op in Volendam, terug naar het water waar het allemaal mee begon. Patrick vertelt onder meer hoe het uitblijven van genezing zijn geloof beïnvloed heeft.
Andries Knevel bezoekt gasten die ongeveer tien jaar geleden hun indrukwekkende geloofsverhaal in 'De Verandering' deden. Is de glans van de bekering gebleven, hield men stand, zijn opvattingen dezelfde gebleven, ook als het leven weerbarstig bleek? Tijdens een pelgrimswandeling wordt er open over weerstanden, blijdschap en geloof aan de hand van een levensroutekaart gesproken.
Corina
Ik ben opgevoed in een christelijk gezin en ik geloofde in God, Jezus en de bijbel. Op de middelbare school werd ik veel gepest, wat mij veel pijn heeft gedaan. Hierdoor geloofde ik dat ik minder was dan de anderen.
Op mijn 16de ontdekte ik dat jongens mij leuk vonden en dat gaf mij in het begin voldoening. In de twee jaar die volgden was mijn doel jongens versieren om zo mijn zelfbeeld op te krikken. Dit gaf mij dan een tijdelijk gevoel dat ik geliefd was, maar ik bleef wel met een leegte zitten. Ook werd ik wel eens bedrogen, waardoor ik hard en bitter werd.
Op mijn 18de werd ik aangesproken op straat door twee christenen die mij vertelden over Jezus en Zijn liefde voor mij. Hoewel ik ben opgegroeid in een pinksterkerk en het evangelie wel kende, kwam ik erachter dat ik geen relatie met God had. Ik ben op de uitnodiging voor een kerkbezoek ingegaan en daar kreeg ik een gelegenheid om mijn leven aan Jezus te geven. Aangezien ik duidelijk ervoer dat dit Gods wil voor mij was, heb ik dit gedaan. De volgende dag merkte ik een groot verschil in mijn binnenste. Niet alleen ik merkte dit verschil, maar ook anderen, want die vroegen mij of ik een nieuwe vriend had. Ik ervoer zo'n grote liefde voor mij, ondanks mijn gebreken en mijn falen, dat ik een paar maanden op wolkjes liep. Al de haat, bitterheid en eenzaamheid verdwenen en ik kon mensen weer liefhebben.
Hierna ging God een verder en dieper herstel in mij bewerken, en merkte ik dat christenen ook door tijden heengaan van verdriet en strijd. Maar als je je naar God keert en doet wat goed is, kom je er sterker uit. Ik heb dit weer ervaren bij het overlijden van mijn moeder dit jaar, en ook toen ik een miskraam kreeg. Als ik mij in mijn verdriet naar God keer en bij Hem schuil, is Hij nabij en helpt Hij mij om dit verdriet te dragen.
Samantha
Hallo, mijn naam is Samantha en ik ben 27 jaar. Ik wil graag vertellen wat voor een machtig wonder Jezus in mijn leven heeft gedaan.
Vanaf mijn 13de ging ik al naar de kerk en ik vond het meteen leuk en gezellig. Er waren veel meisjes van mijn leeftijd, waarmee ik goed bevriend was. Mijn ouders gingen trouwen en ik had toen niks om te klagen, totdat ik ouder werd en de realiteit begon te beseffen. Ik kwam erachter op wie ik mijn relaties gebouwd had, op wie ik kon vertrouwen en wie niet, en dat het leven niet alleen bestaat uit plezier maken en gezelligheid. Sommige vriendinnen gingen hun eigen weg en anderen verhuisden met hun ouders. Al die tijd had ik mijn leven op mensen gebouwd en ging alleen voor de gezelligheid naar de kerk. Ik heb wel eens een bekeringsgebed gebeden maar nooit verder gezocht in wat het inhield. Daardoor stond ik open voor allerlei verleidingen en de wereld om mij heen begon aan mij te trekken. Buiten de kerk kreeg ik steeds meer vrienden en alle aandacht van jongens. In de kerk raakte ik alleen maar teleurgesteld in mensen.
Omdat ik nog bij mijn ouders woonde, ging ik automatisch mee naar de kerk, maar toen ik het huis uitging en op mezelf ging wonen, ging het helemaal mis. Ik zocht mijn vervulling in het uitgaansleven, in alcohol en gooide mijn moraliteit overboord door het aangaan van verschillende seksuele relaties. Ik begon vastigheid te zoeken in relaties met allerlei jongens, wat niet lekker liep en viel daarbij altijd op de “verkeerde” jongens, totdat ik er één tegenkwam die wel “goed” in mijn ogen leek te zijn. Het probleem was echter dat hij een tijdje had vastgezeten, maar dat vond ik toen niet zo erg. Ik raakte vrij snel zwanger en hij kwam bij mij wonen.
Op het moment dat ik dacht dat ik gelukkig met hem was, begon alles te veranderen. Hij begon heel agressief te reageren naar mij toe, spullen kapot te maken en mij te mishandelen. Ik kwam erachter dat hij een zwaar crimineel verleden heeft gehad en dat hij hierin niet veranderde. Op een dag was het zo uit de hand gelopen, dat hij ’s avonds mij opsloot in mijn eigen huis en er vandoor ging. Ik kon geen kant meer op en was helemaal de kluts kwijt. Op dat moment begon God mij te roepen en tot mij te spreken. Ik voelde echt dat Hij mij wou helpen, ondanks de zondes die ik beging. Ik zei toen “Oké God, als U mij echt hieruit kunt halen, dan beloof ik U dat ik U eeuwig zal dienen!” Toen kwam er een enorme rust in mijn lichaam.
Mijn vriend kwam heel laat thuis en heeft mijn spullen en sleutels teruggegeven. De volgende dag ben ik weggegaan. Hij is een paar dagen later opgepakt, waarop ik toen bij mijn ouders ben ingetrokken. Toen begon ook het gevecht met keuzes maken, want ik stond op het punt om abortus te plegen, omdat ik mijn kind niet zonder vader wou op laten groeien. Ik was wat informatie aan het zoeken op het internet, waarop ik op een site kwam die alle abortusfasen in details uitlegde en wat er met je ging gebeuren nadat je abortus had gepleegd. Het bleek een christelijke site te zijn en God had mij opnieuw weer geholpen! Ik besloot om weer naar de kerk te gaan, ondanks dat ik me schaamde voor de zondes die ik droeg. Na een paar preken raakte God mij zo diep aan dat ik tijdens de oproep naar voren ben gegaan en een keuze maakte om voor Jezus te gaan leven. Er viel een enorme last van me af! Ik voelde me bevrijd, rein, opgelucht en ervoer een enorme blijdschap en vreugde in mijn hart. Ik wist toen dat God een krachtig plan voor me had.
Kort daarna ervoer ik een aanval op bepaalde gebieden in mijn leven, waar ik tegen ben gaan vechten. Ik nam krachtige standpunten in en ik zie sindsdien Gods plan nu echt in mijn leven werken. God helpt mij met de opvoeding van mijn zoontje en Hij heeft ons al door veel dingen heen geholpen! En ik weet dat God nog veel mooiere dingen voor ons heeft in de toekomst!
Als je nog geen keuze voor Jezus hebt gemaakt, of je twijfelt aan God, raad ik je aan om een keuze voor God te maken voor het te laat is. De wereld om ons heen is gebouwd op één grote leugen, welke ons in een val van zondes lokt en het wordt alleen maar moeilijker om eruit te komen. Zie in dat mijn getuigenis een goed voorbeeld is dat de wereld niks te bieden heeft en dat Jezus Christus écht bestaat en machtige wonderen kan doen met je leven!